Wydawca treści Wydawca treści

Polskie lasy

Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.

W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.

Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.

W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.

Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.

W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.

W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.

Raporty o stanie lasów w Polsce


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Nadleśnictwo Bircza

Nadleśnictwo Bircza

Nadleśnictwo Bircza zarządza w imieniu Skarbu Państwa gruntami o powierzchni  29 860 ha, z czego ponad 27 600 ha to grunty leśne. Nadleśnictwo położone jest we wschodniej części województwa podkarpackiego (przy granicy  państwowej z Ukrainą), w powiatach: przemyskim (gminy: Bircza, Fredropol, Dubiecko, Krzywcza) oraz bieszczadzkim   (gmina Ustrzyki Dolne).Grunty Nadleśnictwa stanowią zasadniczo 7 dużych, 9 średnich oraz ponad sto drobniejszych kompleksów leśnych. Zasięg terytorialny Nadleśnictwa przekracza 500 km2, a lesistość tego obszaru wynosi ponad 60%. Administracyjnie Nadleśnictwo podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie. W jego skład wchodzą 3 obręby leśne podzielone na 21 leśnictw.

Teren Nadleśnictwa Bircza położony jest na styku Karpat Wschodnich i Zachodnich –południowa i wschodnia część leży w Karpatach Wschodnich (mezoregiony: Góry Sanocko-Turczańskie   i Płaskowyż Hyrowski ). Pozostała część to mezoregion Pogórza Przemyskiego reprezentujący Karpaty Zachodnie.
Według regionalizacji klimatycznej Polski Romera, teren Nadleśnictwa należy do klimatu górskiego i podgórskiego. Sieć rzeczna na terenie Nadleśnictwa jak i w zasięgu jego działania w zdecydowanej większości należy do dorzecza Sanu (II rzędu) leżącego w zlewni Wisły – główne osie sieci rzecznej Nadleśnictwa stanowią prawe dopływy Sanu. Są to rzeki: Wiar i Stupnica. Południowo-wschodni kraniec Nadleśnictwa, należy do dorzecza Dniestru, wpływającego do Morza Czarnego. Układ i gęstość sieci rzecznej wykazują dużą korelację z rzeźbą terenu i budową geologiczną tworząc przepiękny kratowo – rusztowy układ grzbietów i cieków. Tereny Nadleśnictwa położone są w zakresie wysokości od 260 do 685 m n.p.m. i dominuje tu rzeźba terenu typowa dla pogórzy i gór niskich.
Dyrektor Generalny Lasów Państwowych Zarządzeniem z dnia 24 stycznia 2001 r. utworzył na całym obszarze Nadleśnictwa Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Birczańskie".
Tereny Nadleśnictwa Bircza to obszar obfitujący w walory kulturowe. Do najciekawszych obiektów zabytkowych należą: Zespół klasztorny w Kalwarii Pacławskiej oraz gotycko – renesansowa murowana cerkiew w Posadzie Rybotyckiej.
Walory tego terenu najbardziej oddają słowa Stanisława Krycińskiego:
 
 
„Pogranicze dwóch narodów. Kraina burzliwej historii, opustoszałych wiosek, dzikich lasów i zapomnianych cerkiewek. To drugie Bieszczady, wprawdzie bez połonin, ale i bez masowego ruchu turystycznego, hałaśliwych wycieczek i kiosków z pamiątkami".
 
 Mapa Nadleśnictwa