Wydawca treści
Natura 2000
Obszary NATURA 2000
Sieć Natura 2000 powstała w celu zachowania szczególnie cennych i zagrożonych składników różnorodności biologicznej danego regionu biogeograficznego. Stanowiące ją obszary wyznacza się na podstawie ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004r.
Sieć obszarów NATURA 2000, zgodnie z ww ustawą, obejmuje:
Obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone na podstawie Dyrektywy Rady 79/409/EWG z 2 kwietnia 1979 roku o ochronie dziko żyjących ptaków, zastąpionej Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa, zwanej Dyrektywą Ptasią. Tworzy się je dla ochrony populacji dziko występujących ptaków jednego lub wielu gatunków, na terenach gdzie ptaki mają korzystne warunki bytowania w ciągu całego życia, w dowolnym jego okresie albo stadium rozwoju;
Specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), wyznaczone na podstawie Dyrektywy Rady 92/43/EWG o ochronie naturalnych siedlisk oraz dziko żyjącej fauny i flory, zwanej Dyrektywą Siedliskową, uchwalonej 21 maja 1992 roku. Tworzy się je w celu trwałej ochrony siedlisk przyrodniczych albo populacji zagrożonych wyginięciem gatunków roślin i zwierząt, albo w celu odtworzenia właściwego stanu siedlisk lub stanu tych populacji;
Obszary mające znaczenie dla Wspólnoty (OZW) – projektowane specjalne obszary ochrony siedlisk, zatwierdzone przez Komisję Europejską w drodze decyzji, które w regionie biogeograficznym, do którego należą, w znaczący sposób przyczyniają się do zachowania lub odtworzenia stanu właściwej ochrony siedliska przyrodniczego lub gatunku będącego przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, a także mogą znacząco przyczynić się do spójności sieci obszarów Natura 2000 i zachowania różnorodności biologicznej w obrębie danego regionu biogeograficznego; w przypadku gatunków zwierząt występujących na dużych obszarach obszarami mającym znaczenie dla Wspólnoty są obszary w obrębie naturalnego zasięgu takich gatunków, charakteryzujące się fizycznymi lub biologicznymi czynnikami istotnymi dla ich życia lub rozmnażania.
Nadleśnictwo Bircza wchodzi w zasięg 4 obszarów Natura 2000.
Są to dwa obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) – Pogórze Przemyskie PLB180001 i Góry Słonne PLB180003 oraz dwa obszary o znaczeniu dla Współnoty (OZW), czyli projektowane specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO) – Ostoja Przemyska PLH180012 oraz Ostoja Góry Słonne PLH180013
OBSZARY NATURA 2000
wg stanu na dzień 12.04.2023 r.
Lp. |
Nazwa i nr obszaru |
Powierzchnia
|
Dokument zatwierdzający |
Obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO)
|
|||
1 |
OSO Pogórze Przemyskie PLB 180001 |
15 333,05 ha* |
Rozporządzenie Ministra. Środowiska z dni. 21 lipca 2004r. z późn. zmian. |
2 |
OSO Góry Słonne PLB 180003 |
11 493,65 ha* |
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dn. 5 września 2007r. z późn. zmian. |
|
Ogółem OSO
|
26 826,77 ha |
|
Specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO)
|
|||
1 |
SOO Ostoja Przemyska PLH 180012
|
11 615,23 ha* |
Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2023/244 z dnia 26 stycznia 2023 r. (Dz.Urz.UE.L Nr 36, str. 384) |
2 |
SOO Ostoja Góry Słonne PLH 180013
|
12 490,46 ha* |
Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2023/244 z dnia 26 stycznia 2023 r. (Dz.Urz.UE.L Nr 36, str. 384) |
|
Ogółem SOO
|
24 105,71 ha |
|
* - na terenie Nadleśnictwa Bircza
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Pędzenia próbne w Nadleśnictwie Bircza
Pędzenia próbne w Nadleśnictwie Bircza
W dniach 17, 18 i 19.02.2015 r. na terenie Nadleśnictwa Bircza obyła się inwentaryzacja zwierzyny grubej metodą pędzeń próbnych.
Pędzenia próbne w Nadleśnictwie Bircza
W dniach 17, 18 i 19.02.2015 r. na terenie Nadleśnictwa Bircza obyła się inwentaryzacja zwierzyny grubej metodą pędzeń próbnych.
Powierzchnie zostały wybrane za pomocą generatora liczb losowych. W tej metodzie wystarczy policzyć zwierzynę na powierzchni odpowiadającej do 10% całkowitej powierzchni kompleksu leśnego, aby następnie wyliczyć zagęszczenie i liczebność gatunków dla całego kompleksu leśnego.
Uczestników liczenia podzielono na dwie grupy. Jedną z nich była grupa obserwatorów ruchomych, drugą tworzyli obserwatorzy stali, zapisujący wszystkie spostrzeżone zwierzęta, z określeniem płci i przybliżonym wieku.
W inwentaryzacji oprócz pracowników służby leśnej oraz stażystów Nadleśnictwa Bircza wzięli udział pracownicy Nadleśnictwa Krasiczyn, Dynów, Brzozów, Mielec, Tuszyma, Lubaczów, Leżajsk, przedstawiciele Koła Łowieckiego: „Bór" Bircza, „Ryś" Ustrzyki Dolne, „Dzik" Przemyśl, „Żbik" Przemyśl.
Pogoda dopisała, przez trzy dni pędzeń była słonecznie, co w znacznym stopniu poprawiało organizację i wpływało pozytywnie na nastroje uczestników pędzenia których każdego dnia było ponad 70 osób. Wśród zainweteryzowanej zwierzyny znalazły się takie gatunki jak jelenie, dziki , sarny, zające, lisy, kuna, oraz wiewiórka.
Pędzenia próbne
Jedna z metod inwentaryzacji zwierzyny - głównie płowej - polegająca na przepędzaniu określonych partii lasu i liczeniu wychodzącej zwierzyny. Dla przeprowadzenia inwentaryzacji tą metodą konieczne jest zaangażowanie stosunkowo licznej naganki oraz przeszkolonych obserwatorów.