Wydawca treści
Leśny Kompleks Promocyjny "Lasy Birczańskie"
CO TO JEST LEŚNY KOMPLEKS PROMOCYJNY?
Leśne kompleksy promocyjne są obszarami funkcjonalnymi o szczególnym znaczeniu społecznym, ekologicznym i edukacyjnym, obejmującymi duże i zwarte obszary lasu. Utworzone na obszarze całego kraju, pokazują zmienność warunków siedliskowych oraz różnorodność składu gatunkowego lasu. W ramach LKP leśnicy prowadzą wszechstronne rozeznanie i monitorowanie stanu biocenoz oraz dostosowują gospodarkę leśną do tych warunków, wspierają badania naukowe, promują zrównoważoną gospodarkę leśną i prowadzą edukację leśną społeczeństwa. LKP stanowią także forum współpracy leśników ze społeczeństwem. W radach naukowo-społecznych każdego LKP zasiadają przedstawiciele lokalnych władz samorządowych, autorytety świata nauki, reprezentanci organizacji pozarządowych, przemysłu drzewnego, lokalnych mediów oraz osoby obdarzone szczególnym zaufaniem społeczności lokalnych.
 |
 |
Leśny Kompleks Promocyjny Lasy Birczańskie - informacje ogólne:
Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Birczańskie" został utworzony Zarządzeniem Nr 4 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych w dniu 24 stycznia 2001r. na terenie całego Nadleśnictwa Bircza.
Leśny Kompleks Promocyjny Lasy Birczańskie obejmuje swym zasięgiem teren Pogórza Przemyskiego oraz Gór Sanocko-Turczańskich. Obszar ten charakteryzuje się walorami przyrodniczymi oraz turystycznymi. Lesistość obszaru jest bardzo wysoka, tj. ponad 61%. Dominującymi siedliskami jest las górski świeży oraz las wyżynny świeży, z których przeważająca część to siedliska naturalne i zbliżone do naturalnych. W tej części Karpat najważniejszymi gatunkami lasotwórczymi jest jodła i buk. Na terenie LKP Lasy Birczańskie występują również drzewostany sosnowe na siedliskach zniekształconych, które znajdują się na gruntach porolnych. Obecnie leśnicy z Nadleśnictwa Bircza prowadzą na gruntach porolnych przebudowę drzewostanów sosnowych, czyli odtwarzają lasy o naturalnym składzie gatunkowym zgodnym z siedliskiem.
Cele utworzenia LKP „Lasy Birczańskie" :
- Wszechstronne rozpoznanie stanu biocenoz siedlisk leśnych terenów podgórskich i górskich oraz dynamiki zachodzących w nich zmian;
- Trwałe zachowanie lub odtwarzanie naturalnych walorów lasów na obszarze LKP Lasy Birczańskie;
- Łączenie trwałej gospodarki leśnej z aktywną ochroną przyrody; zobacz Ochrona Przyrody
- Prowadzenie prac badawczych i doświadczalnictwa leśnego dla wypracowania wniosków możliwych do wykorzystania przede wszystkim w terenach podgórskich i górskich;
- Prowadzenie szkoleń Służby Leśnej
- Promowanie wielofunkcyjnej oraz zrównoważonej gospodarki leśnej
- Prowadzenie edukacji leśnej społeczeństwa; zachęcamy do zapoznania się z naszą ofertą edukacyjną ! Odwiedź Nas, Poznaj Las!
- Komunikacja ze społeczeństwem ; zachęcamy do polubienia strony Fanpage FB Nadleśnictwo Bircza, Lasy Państwowe
Najnowsze aktualności
Mikoryza czyli pożyteczne zjawisko przyrodnicze
Mikoryza czyli pożyteczne zjawisko przyrodnicze
Dąb z lakowką pospolitą
zdjęcie sosna mikoryzowana
Sosna mikoryzowana wlosnianką
Mikoryza to w dużym uproszczeniu nic innego jak związek korzeni roślin i grzyba. Jest to symbioza polegająca na tym, że roślina ma ułatwione pozyskanie wody, soli mineralnych, mikroelementów, a grzyb otrzymuje od roślin węglowodany. Wszystkie drzewa leśne w naszych lasach tworzą związki mikoryzowe, a o tym jak ważne jest to zjawisko świadczy fakt, że 90% roślin na ziemi tworzy związki mikoryzowe, a 80% z nich pozbawionych współtowarzysza ginie.
Największe znaczenie wśród gatunków lasotwórczych ma mikoryza zewnętrzna czyli tzw. ektomikoryza. Występuje ona głównie w górnej próchnicznej warstwie gleby. W związki mikoryzowe wchodzą wyłącznie korzenie krótkie, które tworzą się na korzeniach długich ostatnich rzędów, żyją nie dłużej niż jeden rok, nie mają czepka, przyrostu wtórnego i są kilkumilimetrowej długości. Ektomikoryzy są niezbędne dla normalnego rozwoju drzew. Funkcje mikoryz to: zwiększenie powierzchni chłonnej (nawet 1000 razy) korzeni poprzez strzępki grzybni, uruchamianie substancji pokarmowych zawartych w związkach niedostępnych dla drzew dzięki enzymom, łagodzenie skutków suszy i ochrona korzeni przed chorobotwórczymi mikroorganizmami. Drzewa natomiast dostarczają grzybom mikoryzowym potrzebnych węglowodanów, wytworzonych w procesie fotosynezy. W zależności od gatunku oraz wieku rośliny, a także siedliska w którym żyje różne gatunki grzybów wchodzą w reakcje mikoryzowe.
Uwzględniając fakt, że wszystkie nasze drzewa leśne są mikotroficzne, doświadczeni leśnicy dbają, aby sadzonki wyhodowane w szkółkach leśnych były wyposażone w mikoryzy właściwe dla danego gatunku drzewa. Drzewa rosnące w środowisku pozbawionym partnerów grzybowych, zdolnych do nawiązania właściwego kontaktu mikoryzowego, wykazują zakłócenia fizjologicznorozwojowe, chorują, a nawet giną.
Symbiotyczny, wzajemnie korzystny (mutualistyczny) związek między grzybami mikoryzowymi i korzeniami roślin stanowi nieodłączny warunek prawidłowego wzrostu, rozwoju siewek i sadzonek produkowanych na szkółkach leśnych polowych i kontenerowych. Do najważniejszych korzyści wynikających z obecności mikoryz zalicza się: zwiększenie powierzchni chłonnej korzeni, zwiększenie odporności na czynniki biotyczne (tworzenie bariery fizycznej przed patogenami, konkurowanie z nimi o cukry wydzielane przez korzenie, sprzyjanie rozwojowi antagonistycznych mikroorganizmów, wydzielanie antybiotyków), zwiększenie odporności na czynniki abiotyczne takie jak: mróz, susza, wysoka temperatura czy związki toksyczne.
Dbałość o właściwą mikoryzację produkowanych sadzonek powinno stać się niezbędną częścią nowoczesnej praktyki szkółkarskiej. Potwierdzają to badania przeprowadzone min. w Nadleśnictwie Oleszyce przez Grażynę Zagrobelną i opubliowane w Sylwanie 153, 2009. Jednoznacznie wykazały one, że sadzonki mikoryzowane grzybem Hebeloma crustuliniforme osiągają zdecydowanie wyższą średnią wysokość i średnicę szyjki korzeniowej na wszystkich siedliskach od boru suchego do lasu świeżego. Technologia mikoryzacji sadzonek drzew leśnych ma ogromny sens i została pozytywnie zweryfikowana również przez rynek, o czym świadczy fakt, że rolnicy zalesiający swoje grunty są zainteresowani zakupem tylko sadzonek mikoryzowanych, pomimo wyższej ceny
O znaczeniu mikoryzy świadczą również doniesienia o licznych nieudanych próbach wprowadzania na gruntach zdegradowanych i porolnych upraw sadzonek niemikoryzowanych. Sadzonki w takich warunkach pozbawione kontaktu mikoryzowego z właściwymi grzybami łatwo chorowały i ulegały infekcji grzybów patogenicznych, takich jak np. huba korzeniowa czy opieńka i efekcie zamiera. Ochrona drzewa przez grzyba, w takim przypadku polega na tym, że mufka grzybowa, która oplata korzeń tworzy fizyczną barierę uniemożliwiającą wnikanie patogenów do wnętrza rośliny
Dodatni efekt mikoryz potwierdzają również inni, doświadczeni leśnicy z nadleśnictw w których w leśnych szkółkach od lat prowadzi się mikoryzację sadzonek drzew leśnych grzybami symbiotycznymi.
- Z ekonomicznego punktu widzenia, wprowadzanie na gruntach trudnych sosny mikoryzowanej jest dużo tańsze ,choćby poprzez fakt, że sadzonki szybciej wychodzą ze strefy chwastów – mówi Stanisław Zagrobelny nadleśniczy Nadleśnictwa Oleszyce.- Z naszego doświadczenia wynika, że np.: podczas wprowadzania sosny jednorocznej z gruntu, po roku jej przyrost wynosi około 5 cm, a sadzonek mikoryzowanych – 20 cm i więcej - dodaje.
Co ciekawe, mikoryza sprzyja również grzybiarzom. Bo nie posiadając nawet fachowej wiedzy o tym zjawisku, wyruszając o świcie na grzybobranie, każdy podświadomie szuka prawdziwków pod dębami czy bukami, maślaków w młodnikach sosnowych, a kozaków wśród brzóz.
Tekst: Jerzy Kaleta
Fot: Włodzimierz Ważny
